De lente is weer begonnen en het zonnetje breekt al weer regelmatig door. Heerlijk weer om naar buiten te gaan zou je zeggen.
Helaas zitten mijn kinderen tegenwoordig liever binnen te gamen.
Toen ze klein waren ging ik regelmatig met ze naar het bos maar inmiddels zijn het tieners en zijn ze er nauwelijks nog voor te porren.

Gamen is het nieuwe spelen zeggen ze weleens. Niet alleen mijn kinderen zitten binnen maar bijna alle kinderen van hun leeftijd
Een tijdje geleden las ik een artikelĀ over het zogenaamde NDD oftewel ‘Nature deficit disorder’.
NDD is geen erkende aandoening maar het schijnt toch zo te zijn dat veel jonge mensen en kinderen hier aan lijden. De symptomen zijn niet mis:
Paniekaanvallen, aandachtsstoornissen, depressie en zelfs obesitas.
De schrijver en journalist schreef er zelfs een boek over
met als titel: ‘The last child in te woods’.
De vraag is echter niet of NDD bestaat want dat kinderen te weinig buiten komen is voor mij duidelijk.
De vraag is hoe we ze in hemelsnaam weer naar buiten krijgen.
Ik hoor graag jullie mening